Yayınlanma Tarihi: 22 Mayıs 2015 — okunma
İlki 1972 yılında, ikincisi 1995 yılında Zeytinburnu Ünyeliler Derneği adıyla kurulan ve İstanbul’da faaliyet gösteren 14 adet Ünye merkezli derneğin bir araya gelerek kurdukları Ünye Dernekler Federasyonu (ÜNDEF), faaliyetleriyle göz kamaştırmaya devam ederken Ankara’da son yıllara kadar ÜNYELİLER DERNEĞİ’nin hayata geçirilememiş olması hemşehrileri arasında yıldan yıla istenilmeden de olsa yapıcı eleştirel sahnelerin açılmasına ve müteakiben bu girişimsel sahnelerin hüzünle kapanmasına neden oluyordu.
2015 yılı Ankara için yüzlerin gülümsemeye başlayacağı bir yıl olacağa benziyor. “Ankara’daki Ünyeliler Plâtformu”nun tetiklediği Ordu İli Kültür ve Kalkınma Vakfı binasında başlayan aylık mutad toplantılar “Ankara Ünyeliler Derneği” üyelerini de câzibe alanı içerisine alarak, benzer toplantıların dernek çatısı altında da yapılmasına ve aktivitelerin hizmete dönük başlatılmasına vesile oldu.
Geçmişte, Ankara’da Ünyeliler Derneği kurulması yönünde birçok girişim gerçekleşti. Bu girişimler farklı nedenlerle neticeye varamadı. Hinterlandda ilk dernek kurma girişimleri Ordulular Kültür ve Yardımlaşma Derneği’nin hayata geçirilmesine mâtuf adımlarla başladı. O dönemlerde derneğin kurulmasında ve aktivitesini devam ettirmesinde Ünyelilerin de payı büyüktü.
Vaktiyle dernek ve lokal kurma ihtiyacının önce Ünye’de ve ardından İstanbul’da hissedilmesinin gerekçeleri Ankara için de benzer özellikler taşıdığından isterseniz önce 1970’li yıllara uzanalım ve bugünlere gelirken yaşanılanları o günlerin kalemlerinden yansıyan duygularla sizlerle paylaşmaya çalışayım.
Avukat Murat TOPÇUOĞLU’nun Sorumlu Müdürlüğünü yaptığı, senede bir çıkan, 50 kuruş fiyatındaki dört sayfalık, 16 Ekim 1971 tarihli ÜNYELİLER DERNEĞİ BÜLTENİ’ni1 ve içeriğini gözden geçirerek başlamak istiyorum.
Ünyeli Dostlar ile Bir Sohbet (Ahmet TAŞKIN) :1 Düne kadar başka derneklerin konserlerinde bulunur, gıpta ederdim. Bugün, şükürler olsun bizim de Ünye’de bir derneğimiz var. Belki geç kaldık ama muvaffak olduk.
Önceleri iki kişinin sohbeti arasında konuşuldu. Üçüncü Ünyeli’ye açıldı. Sevinçle mâkul bulundu. Daha sonraları Ünyelileri bir araya getirelim, fikirlerini alalım diye sohbet toplantısını eğlenceli çay günü olarak bir salonda tertip ettik. Günün şartlarına göre yine epey kalabalıktık. Hemen orada anlaştık. Kurucuları ilân ettik. Bilâhare kanunî safhaya dökmek suretiyle derneğimizi 8432 numara ile resmî hâle soktuk (Bu anlatımlar ister istemez ÜTSO’nun 2011 Ankara Kahvaltısı ve prensipte alınan kararlarını çağrıştırdı).
İstanbul’da Ünyeliler Lokali (Ömer ÇAM – YİE Öğretim Üyesi) :1 İstanbul’da yerleşmiş Ünyeliler, şehrin gürültüsü ve kalabalığı içinde yitmiş, birbirinden kopmuş bir halde bulunamazlar. İki yıldan beri İstanbul’da olduğum halde hemşehrilerimin çoğu ile görüşmek fırsatını bulamadım. Bu şehirde yıllardır yüzlerine hasret kaldığım dostlarım, mektep arkadaşlarım, talebelerim var ki bunları kimden sual edip nerede bulacağımı bilemiyorum.
İstanbul’daki Ünyelileri bir araya getirmek, kolayca birbirlerini bulmalarına imkân sağlamak için bir lokalin açılmasına kesin ihtiyaç vardır. Ünye ile İstanbul arasındaki münasebet gün geçtikçe artmakta, Ünye’den İstanbul’a gelenlerin sayısı her gün çoğalmaktadır. Açılacak lokal, Ünye’den gelenlerle İstanbul’da kalanların bağlantısını sürdürecek, memleket sevgisinin, hemşehrilik şefkatinin kaynaştığı bir yer olacaktır. Öte yandan Karadeniz’in pırlantası, zümrüt gerdanlığı Ünye’mizin İstanbul’da temsil edilmesi, özellikle turizm ve tanıtma yönünden zorunludur. İstanbul’daki Ünyeliler Lokali, İstanbul’dan Ünye’ye açılmış bir kapı olacak, dolayısıyla Ünye’yi Türkiye’ye ve dünyaya tanıtacaktır.
Ünye ki parkı ile caddeleri, sokaklariyle her biri bir köşkü andıran şirin evleri, zengin tarihi, gönül avutan hâtıraları, eşsiz güzellikleriyle Çamlığı, Çakırtepe’si, elma, fındık bahçeleri, kırları, mısır tarlaları, denizinin mavi – yeşil dalgaları, kumlarla öpüşen temiz sulariyle güler yüzlü, cana yakın gençliği, açık kalpli, cömert, sevimli insanlariyle yaşadığımız günlerin en tatlı anılarında yer alır; gözümüzde tüter, rüyâmıza girer…
Bebek’te, Emirgân’da hayâllediğimiz Ünye’yi İstanbul’da bir lokalde yâdetmek, yaşatmak borcumuzdur. Bu lokal, aynı zamanda sosyal dayanışma ve boş zamanı değerlendirme yönünden de Ünyeliler için çok önemli faydalar sağlayacaktır. Bu sayede İstanbul’da hiçbir Ünyeli garip kalmayacak, köylü – kentli aradığı hemşehrisini rahatça bulacak, himaye ve şefkatle karşılayacaktır. İstanbul’un herhangi bir semtinde canı sıkılan, şehrin gürültüsünden, günlük işlerin kesafetinden, boş zamanının ıstırabından bunalan Ünyeliler bu lokale gelecek, Ünye’nin havasını bu lokalde bulacak, hemşehrisinin arasında müşterek memleket sevgisini yaşayacak. Hoş vakit geçirip, dinlenecektir…1
Ünyeli Gençlere Yardım Ediniz (Osman YILMAZ – Kuşçalı) :1 Saygıdeğer büyüklerim, Ünye’den İstanbul’a okumak için her sene 100’e yakın kardeşimiz gelmektedir. Bu arkadaşlarımızın % 10’unun maddî durumu müsaittir. Geriye kalan arkadaşlarımızın durumu ise içler acısıdır. Bu durumları yaşayanlar çok iyi bilirler. Bu talebe.. arkadaşlar ucuz tek odalı bir yer bulmak için 2 – 3 ay geçer. Ucuz lokanta bulmak için günde 2 – 3 saat kayıpları olur. Üşümemek için geceleri kahvelerden ayrılamazlar. Bu dertlerden dolayı okula gitme fırsatı bulamayanlar çoğunluğu teşkil eder.
Zamanla bu dertler çok gelişti, büyüdü ve uçurumlar oldu. Açılan özel okullar bu uçurumu biraz olsun dondurdu. Özel okulda okuyan 300’e yakın üniversiteli arkadaşımızın % 80’i çalışıp okuyanlardır. Bugün resmî okullar şekline dönen özel okullarda da okumak zorlaşmıştır. Çalışan arkadaşların yarısı kendini ya okula ya da işe verecektir. Bu arkadaşlara elimizi uzatmak lâzımdır.
Onları sıcak yuvalarda barındırmak için yurt yaptırmalı ve bu yurda her sabah sıcak çorbası olan bir yemekhane dahil ettirilmelidir. Sabah kahvaltılarını unutan arkadaşlar çoğunluğu teşkil eder. Bu devreleri yaşadığımız için bu durumları iyi biliriz. Mücadelelerimiz gelecek arkadaşları bu durumlardan kurtarmak içindir.
Saygıdeğer büyüklerim, az da olsa davalarımızı bu bültenle sizlere iletebildiğim için sevinçliyim. Gayemiz bu amaçlar altında kurmuş olduğumuz ÜNYELİLER DERNEĞİ’ni yaşatmaktır. Bunun yaşaması siz büyüklerimizin yakınen alâkasiyle olacaktır.
Bu müstesna gecemizin hazırlanmasında ve derneğin kurulmasında çok emeği geçen Sayın Ahmet TAŞKIN ağabeyimiz, bu geceden sonra belki de Yönetim Kurulu Başkanlığı’ndan.. yalnız kaldığı için istifa etmeyi düşündüğünü bizlere söylemesidir. Bir imtihan devresinin arifesindeyiz. Şayet imtihandan yüzümüzün akıyla çıkarsak ve kıymetli büyüklerimizden de gerekli yardımlarını görebilirsek bu derneği yaşatmaya kararlıyız. Derneğimizin yükleri ağırdır. Bu ağırlığı sayın üyelere dağıtırsak (herkes kendine düşen vazifeyi yaparsa ve yapmalıdır) o zaman istifayı düşünmüş arkadaşları kazanmış olabiliriz. Ve kazanmamız da lâzımdır.
Saygıdeğer büyüklerim ve kıymetli kardeşlerim; amacı belli olan bu ÜNYELİLER DERNEĞİ’ne elimizden gelen yardımı yaparak arkadaşlarımıza yardımcı olmalıyız. Yardımın başlıca yolu üye kaydolmakla beraber derneğinize sahip çıkmanızdır. Ünyeliler Derneği hepinizin malıdır.
Ne mutlu Ünyeli olana ve ÜNYELİ olarak kalana… Bu müstesna gecemize şeref veren saygıdeğer büyüklerimize, kıymetli kardeşlerimize Ünyeliler Derneği adına sonsuz şükranlarımı sunarken, mutluluk dolu iyi günler temenni ederim.1
Devam edecek 09 Nisan 2015 / Ankara
KAYNAKÇA:
1 ÜNYELİLER DERNEĞİ Bülteni (Senelik) – Sorumlu Md. Av. Murat TOPÇUOĞLU, 16.10.1971, 4 sh., 50 krş.
Yorum yazabilmek için oturum açmalısınız.