Baharın Sonu Kimine Göre Hüzün, Kimine Göre Hazin!

Misafir Kalem unyetv@unyetv.net

Turgut Dağdeviren

Mevsimnlerin hepsi farklı duygularla kaplar insanı. Mesela İlkbahar geldiğinde yüreğimize de bahar gelir. Adeta güneş ışınlarının odamızın penceresinden girdiği gibi yüreğimizde de bir güneş doğar. Yaz mevsiminde ise bunaltıcı sıcakta daha iyi anlarız suyun ferahlığını.

Baharın sonu olan aylarda ise yani Sonbaharda ağaçtan düşen her bir yaprağı yüreğimizde hissederiz. Aslında doğa ile iç içe olmamız gereken bir mevsimdir Sonbahar. Bir taraftan her yaprağın daldan kopuşunu hissederken, diğer taraftan da bir kaç ay sonra yeniden doğuşuna şahitlik edeceğimizi biliriz.

Sonbahar aslında hüzün ayıdır. Ne kadar artsada sevincimiz yüreğimizde, bastıramaz içimizdeki hüznümüzü. İnsanoğlu sevinci yaşadığı gibi hüznü de yaşamalı yüreğinde. İnsan olarak buna ihtiyacımız var. Hüzün aslında kötü bir şey değildirdi. Yapraklarını bırakan ağacın yenilenmesi gibi insan da hüzünlendiğinde bir bakıma düşünceleriyle kendini yeniler.

Bir haftasonu çıkalım doğaya, oturalım bir bankta ve seyredelim doğayı. Ağaçlardan yere doğru süzülen yaprakları izleyelim. Ne ağaç dur diyebiliyor, ne yaprak bırakamam seni diyebiliyor. Bu bir kopuş, ayrılış gibi görünse de yaprak düşüyor ağacın dibine. Dışarıdan bakıldığında yaprakla ağaç ayrıldı sanılıyor ama yaprak bu kez ağaca gübre oluyor. Yine birlikte ve daha bağlı oluyorlar birbirlerine. Aslında hüzünde de mutluluk vardır görebilene.

Sonbahar bazıları için hazinle geçer. İşte kötü olan budur. Hazinle hüznün ayrılığı da sonbaharda olur. Sona hazinle bakan ne ağaçla yaprağın bağlılığını görür, ne de bu güzelliğin tadını çıkarabilir.Yaprak yere düşerken ağaçtan, sanki onun da yüreğinden bir parça kopuverir usulca. Bu nedenle siz de Sonbaharın tadını çıkarın. Hüznü dorukta yaşayın ki gelecek İlkbaharda yenilensin hayatınız.

Sonumuz da bahar gibi güzel olsun inşallah.